Ułatwienia w dochodzeniu transgranicznych wierzytelności

Od 18 stycznia 2017 r. obowiązuje rozporządzenie unijne ustanawiające procedurę uzyskania nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym.

Rozporządzenie ustanawia postępowanie umożliwiające uzyskanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w postaci „nakazu zabezpieczenia” lub „nakazu”. Nakaz ma zabezpieczyć wierzyciela do określonej przez sąd kwoty.

Zakres przedmiotowy rozporządzenia obejmuje transgraniczne roszczenia pieniężne w sprawach cywilnych i handlowych. Aktu nie stosuje się m.in. do spraw skarbowych, celnych i administracyjnych.

Wierzyciel ma możliwość uzyskania nakazu zabezpieczenia:

• przed wszczęciem przez wierzyciela postępowania w państwie członkowskim w sprawie głównej przeciwko dłużnikowi lub na którymkolwiek etapie postępowania do momentu wydania orzeczenia lub ugody;
• po uzyskaniu przez wierzyciela w państwie członkowskim orzeczenia, ugody sądowej lub dokumentu urzędowego, na mocy których wymaga się od dłużnika zapłaty roszczenia.

Celem rozporządzenia jest utrzymanie i rozwój przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w której zapewniony jest swobodny przepływ osób, zapewniając środki współpracy sądowej mające skutki transgraniczne.

Rozporządzenie wiąże wszystkie państwa członkowskie z wyłączeniem Danii.

Podstawa prawna: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 r. Ustanawiające procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych (L 189/59).