W sprawie o ochronę dóbr osobistych sąd cywilny może zwolnić dostawcę Internetu z tajemnicy telekomunikacyjnej

Sąd Najwyższy potwierdził możliwość zwolnienia dostawcy Internetu z tajemnicy telekomunikacyjnej przez sąd w procesie cywilnym o naruszenie dóbr osobistych.

W sprawie cywilnej o ochronę dóbr osobistych sąd wystąpił do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego (świadczeniodawcy usługi dostępu do Internetu) o przekazanie danych abonenta tej usługi (użytkownika sieci).

Przedsiębiorca telekomunikacyjny odmówił udostępnienia danych abonenta powołując się na tajemnicę telekomunikacyjną.

Tajemnica telekomunikacyjna

Zgodnie z art. 159 ust. 1 prawa telekomunikacyjnego, tajemnica telekomunikacyjna obejmuje:

• dane dotyczące użytkownika;
• treści indywidualnych komunikatów;
• dane transmisyjne, które oznaczają dane przetwarzane dla celów przekazywania komunikatów w sieciach telekomunikacyjnych lub naliczania opłat za usługi telekomunikacyjne, w tym dane lokalizacyjne, które oznaczają wszelkie dane przetwarzane w sieci telekomunikacyjnej lub w ramach usług telekomunikacyjnych wskazujące położenie geograficzne urządzenia końcowego użytkownika publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych;
• dane o lokalizacji, które oznaczają dane lokalizacyjne wykraczające poza dane niezbędne do transmisji komunikatu lub wystawienia rachunku;
• dane o próbach uzyskania połączenia między zakończeniami sieci, w tym dane o nieudanych próbach połączeń, oznaczających połączenia między telekomunikacyjnymi urządzeniami końcowymi lub zakończeniami sieci, które zostały zestawione i nie zostały odebrane przez użytkownika końcowego lub nastąpiło przerwanie zestawianych połączeń.

Zgodnie z art. 159 ust. 2 prawa telekomunikacyjnego, zakazane jest zapoznawanie się, utrwalanie, przechowywanie, przekazywanie lub inne wykorzystywanie treści lub danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną przez osoby inne niż nadawca i odbiorca komunikatu, chyba że:

• będzie to przedmiotem usługi lub będzie to niezbędne do jej wykonania;
• nastąpi za zgodą nadawcy lub odbiorcy, których dane te dotyczą;
• dokonanie tych czynności jest niezbędne w celu rejestrowania komunikatów i związanych z nimi danych transmisyjnych, stosowanego w zgodnej z prawem praktyce handlowej dla celów zapewnienia dowodów transakcji handlowej lub celów łączności w działalności handlowej;
• będzie to konieczne z innych powodów przewidzianych ustawą lub przepisami odrębnymi.

Wątpliwości sądu

Na etapie II instancji, rozpatrujący sprawę sąd apelacyjny nabrał wątpliwości w zakresie możliwości udostępnienia danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną i zadał Sądowi Najwyższemu następujące pytanie prawne:

„Czy podmiot będący świadczeniodawcą usługi dostępu do Internet, tj. podmiot związany tajemnicą telekomunikacyjną na podstawie art. 160 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 z późn. zm.) jest uprawniony do odmowy przedstawienia danych osobowych abonenta tej usługi w sprawie o naruszenie dóbr osobistych, jeżeli to właśnie treści prezentowane za pośrednictwem Internetu mogą stanowić podstawę tego naruszenia i czy w tym przypadku podstawą udostępnienia tych danych na żądanie sądu cywilnego jest art. 159 ust. 2 punkt 4 ustawy prawo telekomunikacyjne?”​

Rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego

Sąd Najwyższy w odpowiedzi potwierdził, że sąd jest uprawniony do zażądania od podmiotu związanego tajemnicą telekomunikacyjną informacji pozwalających zweryfikować twierdzenie powoda, że czynu naruszającego dobra osobiste dopuścił się pozwany w sprawie (na podstawie art. 159 ust. 2 pkt 4 prawa telekomunikacyjnego).

Sędzia sprawozdawca wyjaśnił, że „jest uprawnieniem sądu, z powołaniem się na przepis o tajemnicy telekomunikacyjnej, zasięgniecie informacji celowanej na osobę, której się postawiło zarzut naruszenia dobra osobistego, a innych danych trzeba dochodzić w postępowaniu administracyjnych”.

Podsumowując, sąd w procesie cywilnym może zwolnić z tajemnicy telekomunikacyjnej dostawcę Internetu i żądać informacji kierunkowej, co ułatwi dochodzenie roszczeń z tytułu naruszenia dóbr osobistych w Internecie.

Źródło: uchwała Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 6 sierpnia 2020 r. o sygn. III CZP 78/19.

Data publikacji: 29 sierpnia 2020 r.

Masz pytania lub potrzebujesz wsparcia prawnego w zakresie opisywanych zagadnień, skontaktuj się z nami.